Genomineerd voor beste tennisvereniging, maar ook geworden?

20 november 2014

Genomineerd voor beste tennisvereniging, maar ook geworden?

Zaterdag 15 november ging ik rond 9.15u. een tikkeltje zenuwachtig naar het KNLTB congres op Papendal. Tijdens dat congres zou namelijk bekend worden gemaakt wie van de drie genomineerde verenigingen, waaronder dus ook onze LLTV, de prijs zou gaan winnen.

Het belangrijkste criterium waar de KNLTB nu op selecteerde was de maatschappelijke verantwoordelijkheid die een tennisvereniging in 2014 op zich had genomen. LLTV is mede initiatiefnemer geweest van de combinatiepas, contact zoeken met de basisscholen in Lent, contact met gezondheids- en welzijnscentrum Thermion, en met de sportfunctionarissen van de gemeente Nijmegen. Verder medeorganisator van de Koningsspelen in Lent. Daarnaast contact met stichting Zozijn: een organisatie, die mensen met een niet-aangeboren hersenletsel, begeleidt. Twee van deze mensen werken nu ook bij LLTV (één bij de seniorenochtenden, de ander bij het buitenonderhoud op maandag).

Terug naar 15 november: allereerst waren er een aantal plenaire lezingen. Rond 12.30u moest ik als voorzitter van LLTV op het podium komen, evenals de voorzitters van de twee andere genomineerde verenigingen. Marcella Mesker, een vermaard tennisser van 1980 tot 1986, interviewde mij. Ze had wat gegoogled en vroeg mij over de tennisbaan in Tanzania, waar ik toen als tropenarts gewerkt had (jan. 1981 tot zomer 1984). Een collega en ik hadden deze tennisbaan weer opgeknapt en speelden af en toe een partijtje. Grappig dat ze dat wist. Blijkbaar had ze deze info uit het interview wat Etienne Waterval met mij had bij mijn aantreden als voorzitter van LLTV. De andere voorzitters werden ook geïnterviewd door haar.

De vertegenwoordiger van de vakjury kreeg het woord en maakte bekend dat de tennisvereniging uit Rotterdam gewonnen had (LTC Plaswijck ’62). Deze vereniging kreeg de zwarte tulp als trofee mee naar huis, en we kregen verder alle drie een oorkonde van de nominatie en een bos bloemen. De Rotterdamse prijs heeft toch nog een Lents tintje, want de schoonvader van de voorzitter van deze Rotterdamse vereniging woont al heel lang in Lent, en ik ben daardoor ook nog een tijd de huisarts geweest van de vrouw van deze voorzitter. Ik mag dat nu zeggen, want dit laatste verkondigde deze voorzitter luid en duidelijk ten aanzien van ruim 500 aanwezigen in de zaal. Naderhand vroeg ik aan iemand van de vakjury hoeveel verenigingen zich aangemeld hadden: zo’n 50 verenigingen.

’s Middags waren er nog workshops en rond 16u. voldaan naar huis. Wel jammer dat we de prijs niet hebben, maar wel tevreden over het feit voorzitter te zijn van een genomineerde vereniging.
De oorkonde zal straks in de kantine prijken.

Ton Serrarens

Nieuwscategorieën